Бұл мақала – менің ойымша, 1950 жылдардан бүгінгі күнге дейінгі минималистік поэзия эволюциясының ең маңызды кезеңдеріне экскурсияның бір түрі. Мен бірден бірінші ескертуді жасаймын: "минимализм" терминімен жазылған жолдардың көлеміне қарамастан, сөйлеу бірліктерінің минималды санын қолданатын поэтиканы айтамын. Жалпы ұғым минимализмді қысқа мәтінмен анықтайды. Мен бұған келіспеймін, өйткені миниатюралар, айталық, Фетті минималды шығарма ретінде қарастыру қиын, дегенмен олардың шағын көлемі поэтиканың бұл түрі үшін негізгі элемент болып табылады. Міне, екінші ескерту: минималистік эстетика, мысалы, верлибр немесе моностих сияқты басқа поэтикалық формалармен өте оңай сіңеді. Бұл мақала құбылысты таза теориялық талдауға ұмтылмайды, шекараларды кесіп өту және басқа "облыстарға" өту (немесе әртүрлі құбылыстардың бір жалпы өрісіне қатысу) менің зерттеуімнің нысаны емес. Осылайша мен жоғарыда аталған құбылыстарды ажыратпаймын. Верлибр эстетикасы үшін минимализм өрнектің негізгі тәсілдерінің бірі болып табылады, бірақ менің ойымша, айырмашылық верлибр көбінесе сипаттамалық, миниатюралар мен эскиздерге ұмтылады, ал минимализм эксперименталдылық пен тәуелсіздікке, шығарманың ашықтығына ұмтылады.