Қазіргі қазақ прозасындағы мифтің әр түрлі мағынада қолдануы оқырманда қызығушылық туғызады. Бұл авторлардың әр түрлі әдеби бағытқа қатысын мифте берілген идеяларды көрсету үшін негізгі мифемдерді таңдауда қалай берілетінін анықтауға мүмкіндік береді. Мифтерді қолдана отырып, автор, бірнеше дәстүрмен диалогқа түседі, екіншіден белгілі мифологиялық сюжетті қайта түсіндіреді, өз образын жасайды, соның нәтижесінде баяндауды мифтендіру іске асады. Бас кейіпкердің мифологиялық дүниетанымы уақыт пен кеңістікке ерекше қабылдауымен сипатталады. Бұл ғылыми мақалада қазақ прозасындағы фольклорлық мифтердің қолданылу ерекшеліктеріне талдау жасалып, олардың көркемдік қызметіайқындалады.Қазақ прозасында ХХ ғасырдың аяғында мифке деген қызығушылықтың жандана бастауының алғышарттары нақтыланады.Қазақ прозасындағы мифологиялық дәстүрлер жаңа әдеби тенденциялардың өзара байланысы қарастырылады. Шынайы өмірді тұрақты мифологиялық модельдер мен образдар арқылы берудегі мифтің көркемдік қызметіанықталады.