Мақала қазақ тілі емлесіндегі күрделі мәселенің бірі сөздердің бірге немесе бөлек жазылу себептерін іздеуге арналады. Ол үшін қазақ тіл біліміндегі зерттеулерге шолу жасап, біріккен сөздің морфологияда, семасиологияда және орфографияда танылуы зерделенді. А.Байтұрсынұлы мен Қ.Жұбановтың зерттеулерінен бастап осы тақырып арнайы зерттеу нысаны болған ғалымдардың еңбектеріне шолу жасалды. Авторлардың кейбір тұжырымдары таратылып, сараланады. Күрделі сөздер бірігуінің фонетикалық себептері мен белгілерін профессор Қ. Жұбанов, семантикалық белгісін осы тақырыпта диссертация қорғаған Ә. Ермеков пен профессор М. Балақаев; сөздер бірігуінің арнайы форманттар арқылы және сөз тудырушы қосымшалар арқылы жүруінакадемик Р.Сыздық және профессорлар Н.Уәли, Б. Қалиев алғаш рет зерттеп, ғылыми айналымға түсіргенін, ал бөлек, бірге тұлғалауда коннотат-денотат теориясын қолдануды професор Н.Уәли ұсынғанын, осы негізде ғылыми тұжырым жасағанын ретімен баяндадық